Çekirdek, zıpzıp ve İzafiyet Teorisi

İsmini vermek istemediğim ama bu blogun yazarlarından biri olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim arkadaşım histerik bir şekilde karşımda çekirdek (evet çiğdem) çitliyordu. Birden boş bulunup insanlar çekirdek yerken niye böyle hızlı hareket edip, bir şeyden kaçarcasına kendilerinden geçiyorlar diye sormuş bulundum. Cevap dostum için çok basitti; "Çok taze olduğundan olabilir mi?" O an istemsiz bir şekilde hayal dünyamda reklamlara bağladım. Bu soru cümlesinin ardından gelen slogan "Tadım Çekirdekleri, paketlendiği ilk günkü gibi taze!" Yaklaşık 30 saniye süren rahatsız edici reklamlardan sonra dikkatim tamamiyle faklı bir şeye yöneldi. Park ortamının uzak köşesindeki zıpzıpta zıp zıp zıplayan çocuklar. (-Ne güzel cümle oldu değil mi? -Hı, hı kafa sken bi cümle oldu Coni.) Zıpzıpın ne olduğunu bilmeyenler için kafalarında bi fikir olması açısından aşağıya benzer bir fotoğraf koyuyorum.

Bu gece görmemiş olsam da geçmiş günlerde başka bir zıpzıpın üzerinde "Zeka geliştiren zıpzıp" gibi bir cümle görmüştüm. Birden gözümün önüne ağzında salyayla, iki adım atmayı beceremez halde bu alete girip 10 dakika sonra da gözünde gözlük, elinde Einstein'ın İzafiyet Teorisi makaleleriyle çıkan çocuklar geldi. Eğer bu zıpzıpın zeka geliştiren versiyonları daha önceleri keşfedilmiş olsaydı ülkemiz Atom, Fizik Mühendisleri'nden geçilmez olurdu herhalde. Bu hayalimden de o zıpzıptan atlayıp yanımızdaki masaya kadar seyirttikten sonra yaklaşık 50 - 60 - 70 kez "anneöö burayae" diye bağıran çocuğun haykırışlarıyla uyandım. Böylece zıpzıpın zeka geliştirme şeysinin de tırt olduğunu anlamış oldum.

Aşağı yukarı 2 saat 15 dakikadır kesmekte olduğum hatun kişi (dikkatim başka şeye yönelmişken hatun kesebilen çok yönlü bir kişiyim, mükemmelim) aniden hareketlenip benim olduğum yöne doğru adım atmaya başladı. Birden heyecanlandım, yavaş çekim haliyle 3 dakika 45 saniyeymiş gibi gelen 30 saniyelik süre boyunca ne hayallere daldım, ne senaryolar kurdum. Meğer dişi bireyin hedefi benim sandığımın aksine öpülesi dudaklarım değil de 2 yanımızdaki henüz boşalan masaymış. Bir de gidip öyle bir noktaya oturdu ki kendisini görüşüm imkânsız hale geldi. Hiç de hayal kırıklığına uğramadım. Ne olacağıdı ya, yoksa bütün gece hisli gibi üzgün gibi ezik ezik mi oturacağıdım!

Zaten çok geçmeden de mekânı terk edip kesin tavrımı koymuş oldum. Bırak üzülen o olsun. Böylece romantizm, entrika ve macera dolu bir gece daha evde sütümü içip sigaramı tüttürmemle son buldu.

Kapanışı "The Big Lebowski" den bir kliple yapmak istiyorum. Eskimeyen bir şarkı ve film.

Yukarıdaki videonun da etkisiyle coşkulu bir;

"Anneee bittiii!"